Het moest er natuurlijk eens van komen. In 2013 gestart met een fantastische opleiding tot psychosociaal counselor. Zoveel ontegenzeggelijk veel geleerd. Over counseling, sociale psychologie, klinische psychologie, methodieken enz enz. Maar zeker niet minder over mijzelf.
Nu is het 2017 en ben ik al zover gekomen dat het einde; dat felbegeerde diploma al langzaam in zicht komt.
En dan is het het kip of het ei verhaal.. Ik zou het liefste dat papiertje in m’n handen hebben. Het tastbare bewijs van het harde werken en het afgerond te hebben met mooie cijfers. Dat ik toekomstige cliënten kon laten zien dat ze in zee gaan met een counselor die weet waar ze over praat.
Tot een paar weken geleden was dat het doel; pas een praktijk beginnen als het diploma ‘in the pocket’ is. Maar om dat diploma te halen moet ik cliënten hebben gehad om aan te tonen dat ik al het geleerde in de praktijk kan brengen. En daar zat hem de crux…
Cliënten = Diploma = Cliënten.
Maar toen ging ik mijzelf afvragen… Hoe zou ik omgaan met een cliënt die zichzelf afvraagt of de volgende stap wel gezet kan worden. Ja daar had ik het antwoord wel op: “Wat houdt je tegen?” En toen had ik hem. Ik wist wat me tegenhield. Het was niet dat diploma. Het was mijn zelfvertrouwen die mij in de weg zat. Overtuigingen die mij in de weg zaten. Kan ik het wel? Wat heb ik te bieden? Wat als ik door de mand val?
De ommekeer kwam op het moment nadat ik met een moeder gesproken had die zich zorgen maakte om haar kind. Zonder lang na te hoeven denken kon ik haar vertellen over een aantal verschillende interventiemodellen, de werkwijze en hoe die invloed kunnen hebben op bepaald gedrag en gedachten patronen. Met andere woorden, ik was aan het vertellen hoe een counselor, nee hoe ik te werk ga. Een counselor die weet waar ze over praat.
Toen ik me dat realiseerde leek er een last van me af te vallen en maakte ik de spannendste beslissing in lange tijd:
Ik ga ervoor!
Het ontdekken van je eigen kracht en daarop vertrouwen. Het durven kijken naar waar je goed in bent en daarnaar handelen. Het is het engste dat er is, maar het kan je de mooiste dingen opleveren!
Debby
2 comments on “Die enge eerste stap”