Het onderstaande gedicht kwam ik tegen op een Facebook groep voor therapeuten uit Engeland. Ik vind het geweldig dat Samantha Lee, de schrijfster van dit gedicht, mij toestemming gegeven heeft om het te vertalen zodat ik het met jou kan delen.
Ik ben een therapeut en …
Ik ben nog steeds net als jij.
Ik kan nog steeds die dagen hebben die moeilijk door te komen zijn.
Ik kan nog steeds oude wonden hebben die ik moeilijk vind te genezen.
Ik kan nog steeds pijn uit het verleden hebben die ik probeer niet te voelen.
Ik maak nog steeds wel eens slechte keuzes die niet wel doordacht zijn.
Ik leef mijn leven niet altijd langzaam of neem mijn rust.
Ik doe niet altijd wat het beste is voor mijn geest.
Voor familie, geliefden, ben ik niet altijd aardig.
Ik kan mijn verleden niet veranderen, het is wat me zo heeft gemaakt.
En soms komt de pijn terug voor een dag.
Het overvalt me als ik moe of gestrest ben.
Mijn oude wonden spelen op en ik hoop er dan maar het beste van.
Dus hoe kan ik helpen als ik ook nog weleens een stapje terug doe?
En ik nog steeds die momenten heb waarop ik het gevoel heb dat ik kan breken?
Ironisch om te denken dat ik jou kan helpen, zou je kunnen zeggen.
Als ik niet elke dag uitdraag wat ik zeg en me geweldig voel.
Het feit is dat er geen ‘remedie’ is voor verlies of voor pijn.
Het komt en het gaat en het komt weer terug.
De meeste dagen hou ik van het leven en hou ik echt van mezelf.
Dus ik probeer rustig te blijven zitten wanneer het verleden me weer eens inhaalt.
En elke keer als ik er doorheen gegaan ben, ben ik zo trots op mezelf.
Ik heb weer laten zien dat ik door stormachtige zeeën kan zwemmen.
Ik ben een therapeut en …… Ik ben nog steeds net als jij.
Houd mijn hand vast en ik zal je helpen je weg te vinden.
1 comment on “Ik ben als jij..”