Beste yoga-juf,
Ivm mijn drukke agenda ben ik genoodzaakt om mijn lidmaatschap op te zeggen voor de komende periode.
Ik hoop dat wanneer alles wat rustiger is dat ik weer tijd kan vinden om me bij de lessen aan te sluiten.
Bedankt voor de afgelopen periode, ik heb er ontzettend baat bij gehad.
Mvg Debby Versteege
Voor het eerst in mijn leven heb ik een sport gevonden die ik vol hield. 2,5 jaar lang ging ik trouw een keer in de week naar yoga. Ik werd opgerekt en uitgerekt en ik voelde hoeveel baat mijn lichaam had bij dit wekelijkse 1,5 uur intensief bezig zijn. Ik zorgde dat ik zo min mogelijk een afspraak of vergadering plande op die donderdagavond want ik wist dat ik het zo merken als ik een keertje niet zou gaan.
Begrijp me niet verkeerd, ik ging ook regelmatig met frisse tegenzin hoor. Ik zat dan zo lekker op de bank, of mijn week was zo hectisch geweest dat ik zoveel liever gewoon even niks deed. Die downwards facing dog kon me even gestolen worden.
Of als je dan de zaal binnenkwam en al die martelwerktuigen zag staan. (Hoofdstandbankje?!! Neeehhhhjjjjjjj) Maar na afloop was ik altijd heel blij dat ik toch had doorgezet. Ik voelde me relaxed, minder spanning in mijn lijf en vooral na een week veel achter mijn bureau had het grote invloed op de spanning in mijn rug en nek. Oh en wat slaap je toch lekker na het sporten!
Een aantal jaren geleden heb ik een fikse burn-out gehad. Al heette dat toen nog niet zo en was het overspannen, of gestressed of wat de bedrijfsarts er op dat moment voor naampje aan gaf. Het was niet mijn leukste periode maar het heeft me uiteindelijk wel veel opgeleverd. Ik had geleerd hoe ik vroege tekenen van stress in mijn lijf en mijn denken kon her- en erkennen. En belangrijker, ik wist hoe ik kon zorgen dat dat minder werd.
Dus toen ik mijzelf er vorige maand op betrapte dat ik kortaf was naar mijn kinderen. Wat geïrriteerd (lees flink chagrijnig) reageerde op mijn man. Maar vooral het gejaagde gevoel in mijn lijf, snelle ademhaling, onrustig slapen, piekeren enz. Wist ik dat het tijd was om even een pas op de plaats te doen.
Het was een erg drukke periode. Veel afspraken ’s avonds, voor mijn werk, voor de verplichtingen op de school van mijn kinderen (leuk maar erg veel). Veel moetens dus waar ik niet onderuit kon.
Het was weer tijd om een pas op de plaats te maken. Even heel goed alle moetens onder de loep nemen en gaan weg strepen om zo te zorgen dat ik meer rust in mijn koppie kon krijgen.
Hmmm er was niet veel wat ik kon weg strepen, werk en studie om de logische redenen. De verplichtingen op school dan? Nee dat ging ook niet lukken want als voorzitter van de Fancy Fair kun je moeilijk zeggen: “jongens ik ben er niet bij, bij de vergaderingen.”
Wat dan wel? Ja ik wist het. Die yoga lessen elke week waren ook een verplichting en zo kwam het dus dat ik voordat ik er goed en wel erg in had net dat enige ding afgezegd had wat me juist die belangrijke ontspanning gaf.
En dat is het dus!
Ik was in de grootste valkuil gestapt die er is. Op het moment dat we gaan schrappen in al onze moetens delven de echt belangrijke dingen als eerste het onderspit. De hobby’s, het sporten, de rustmomentjes. Misschien zijn het voor jou de momenten dat je normaal met een boekje op de bank ging zitten. Of het maandelijkse uitje met vrienden. De strandwandeling of het terrasje pakken. Die momenten dat je voorheen lekker even niks deed, of juist wel, maar waar je altijd met een glimlach op je gezicht van terug kwam.
Het dagelijkse leven dendert door en je hoort jezelf zeggen; “Nee hoor, ik ga niet. Ik ben er te moe voor.”
Maar als je die dingen gaat schrappen die je juist energie geven… hoe denken we dan ooit uit die stress spiraal te komen? Ik kan je verklappen: NIET! Nee het zal niet ineens rustiger in je agenda zijn, de lege gaten worden ongemerkt weer opgevuld door de volgende moetens.
Het probleem zit hem niet in alle afspraken, het zit hem in onze overtuigingen. Wat is nu echt belangrijk en waarom?
Nee, Ik ga mezelf een schop onder mijn kont geven en een nieuwe mail schrijven:
Beste yoga- juf,
I.v.m. drukke agenda ben ik genoodzaakt om mijn lidmaatschap weer te verlengen voor de komende periode.
De afgelopen periode heb ik er geen enkele baat bij gehad om mijn rustmomenten te schrappen.
M.v.g. Debby Versteege
En al die andere moetens… Ik ga maar weer aan de slag met mijn gekke overtuigingen die langzaam weer in mijn leven geslopen zijn. Daarover in een volgende blog meer!
Namasté